BURSA İLİ YILDIRIM İLÇESİ
YILDIRIM İLÇE TANITIM
yıldırım
bursa yıldırım
yıdırım bursa
yıldırım resimler
yıldırım fotoğraflar
yıldırım manzaralar
yıldırım görüntüler
yıldırım haber
yıldırım harita
yıldırım video
yıldırım spor
yıldırım beyazıt
yıldırım cami
yıldırım yeşilcami
yıldırım emirsultan
yıldırım turizm
yıldırım otel
yıldırım yurt
yıldırım pansiyon
yıldırım konaklama
yıldırım konut
yıldırım emlak
yıldırım daire
yıldırım arsa
yıldırım araç
yıldırım iş
yıldırım lojman
yıldırım toki
yıldırım kiralık
yıldırım satılık
yıldırım ulaşım
yıldırım iklim
yıldırım sağlık
yıldırım hastahanesi
yıldırım devlet hastahanesi
yıldırım kaymakamlık
yıldırım belediye
yıldırım nüfus
yıldırım emniyet
yıldırım meb
yıldırım eğitim
yıldırım okul
yıldırım kurs
yıldırım lisesi
yıldırım ekonomi
yıldırım sanayi
yıldırım ticaret
yıldırım tarım
yıldırım hayvancılık
yıldırım dağaları
yıldırım akarsuları
yıldırım dernek
yıldırım yemekleri
yıldırım kültür
yıldırım sanat
yıldırım doğa
yıldırım gezi
yıldırım tatil
yıldırım turları
yıldırım
YILDIRIM İLÇE TANITIM
yıldırım
bursa yıldırım
yıdırım bursa
yıldırım resimler
yıldırım fotoğraflar
yıldırım manzaralar
yıldırım görüntüler
yıldırım haber
yıldırım harita
yıldırım video
yıldırım spor
yıldırım beyazıt
yıldırım cami
yıldırım yeşilcami
yıldırım emirsultan
yıldırım turizm
yıldırım otel
yıldırım yurt
yıldırım pansiyon
yıldırım konaklama
yıldırım konut
yıldırım emlak
yıldırım daire
yıldırım arsa
yıldırım araç
yıldırım iş
yıldırım lojman
yıldırım toki
yıldırım kiralık
yıldırım satılık
yıldırım ulaşım
yıldırım iklim
yıldırım sağlık
yıldırım hastahanesi
yıldırım devlet hastahanesi
yıldırım kaymakamlık
yıldırım belediye
yıldırım nüfus
yıldırım emniyet
yıldırım meb
yıldırım eğitim
yıldırım okul
yıldırım kurs
yıldırım lisesi
yıldırım ekonomi
yıldırım sanayi
yıldırım ticaret
yıldırım tarım
yıldırım hayvancılık
yıldırım dağaları
yıldırım akarsuları
yıldırım dernek
yıldırım yemekleri
yıldırım kültür
yıldırım sanat
yıldırım doğa
yıldırım gezi
yıldırım tatil
yıldırım turları
yıldırım
Yıldırım ilçesi Bursa’nın merkezinde 18.06.1987 gün ve 3391 sayılı yasayla kurulan bir ilçedir.Konumu itibariyle Uludağ’ın eteklerinde kurulmuş,doğusunda Kestel ve Gürsu ilçeleri,kuzeyinde ve batısında Osmangazi ilçesi vardır.Yüzölçümü 399 km 2 olup denizden yüksekliği 155 metredir.
İlçede 66 mahalle ve 2 köy (Cumalıkızık, Hamamlıkızık) bulunmaktadır.2007 nüfus sayımına göre ilçenin nüfusu 700.000 dir. Bursa nüfusunun%30 unuYıldırım ilçesi barındırmaktadır.
Yıldırım ilçesi ismini Osmanlı Padişahı Yıldırım Bayezid’den almaktadır.Çok sayıda tarihi eseri barındıran ilçede en önemli eserlerden Yıldırım camii,Yıldırım medresesi,Yıldırım türbesi,Yeşil Camii,Yeşil Türbe,Emir Sultan camii,Emir Sultan Türbesi bulunmaktadır. Yıldırım ilçe Müftülüğümüz 1988 yılından 2003 yılına kadar Yıldırım mahallesi itfaiye
karşısında kiralık iki katlı bir binada hizmet vermiş ,2003yılında da Şükraniye mahallesi A.Taner Kışlalı meydanındaki Müftülüğe tahsis edilen arsa üzerinde tamamen halkımızın yardımlarıyla inşaatına başlanılmış ve 2004 yılında hizmete açılmıştır. İlçe Müftülüğümüze 174 kadrolu cami ve 41 Kuran Kursu bağlı olarak hizmet vermektedir.Müftülüğümüzün toplam personel sayısı 310 di
Yıldırım ilçesi ismini Osmanlı Padişahı Yıldırım Bayezid’den almaktadır.Çok sayıda tarihi eseri barındıran ilçede en önemli eserlerden Yıldırım camii,Yıldırım medresesi,Yıldırım türbesi,Yeşil Camii,Yeşil Türbe,Emir Sultan camii,Emir Sultan Türbesi bulunmaktadır. Yıldırım ilçe Müftülüğümüz 1988 yılından 2003 yılına kadar Yıldırım mahallesi itfaiye
karşısında kiralık iki katlı bir binada hizmet vermiş ,2003yılında da Şükraniye mahallesi A.Taner Kışlalı meydanındaki Müftülüğe tahsis edilen arsa üzerinde tamamen halkımızın yardımlarıyla inşaatına başlanılmış ve 2004 yılında hizmete açılmıştır. İlçe Müftülüğümüze 174 kadrolu cami ve 41 Kuran Kursu bağlı olarak hizmet vermektedir.Müftülüğümüzün toplam personel sayısı 310 di
Yapılış Tarihi : 1419
Görevli : 2imam-hatib 2 müezzin-kayyı-m
Kapasite : 2000
Hakkında :
Yeşil Semti'nde bulunan cami, 1419 yılında Yıldırım Bayezıt'ın oğlu Çelebi Mehmet tarafından yaptırılmıştır. Mülkiyeti Vakıflar Genel Müdürlü-ğü'ne aittir.
Cami Yeşil Külliyesi içinde yer alır. Kanatlı camiler (Ters T) grubunun en seçkin örneklerindendir. Planı bakımından kendisinden önceki Yıldırım Camii'ni andırır. Son cemaat yeri bulunmamakla birlikte, kuzey cephedeki kemer üzengileri, beş bölmeli bir son cemaat yerinin planlandığı, ancak her nedense gerçekleştirilemediğini göstermektedir. İsmini, bir zamanlar minarelerinde bulunan yeşil ağırlıklı çini süslemelerden aldığı muhtemeldir. 1640 yılında Bursa'ya gelen Evliya Çelebi, Seyahatna-me'sinde, caminin minaresi gibi kubbelerinin de yeşil çinilerle kaplı olduğunu yazmaktadır.
Mimarı Hacı İvaz b. Ahî Bayezıt (Hacı İvaz Paşa), Nakkaşı ise Ali b. İlyas Ali'dir. Caminin yazıtlarına göre, yapının bitirildiği tarih Aralık-1419, süslemelerinin tamamlandığı tarih ise 1424'dür.
Planından da anlaşıldığı üzere, caminin zemin katı genel olarak bir merkez mekan ile bunun güneydoğusundaki daha küçük bir mihrap önü mekanı, merkez mekanın kuzeydoğu ve güneybatısında birer yan eyvan, ayrıca bu yan eyvanların doğu bitişiğinde, kapıları merkez mekana açılan birer odadan oluşmaktadır. Giriş koridorunun iki yanında yaklaşık
6,00 x 7,00 metre boyutlarında iki oda daha bulunmaktadır. Yapıya kuzey cephesindeki büyük ve olağanüstü oyma süsle¬meleri bulunan ana kapıdan girilir. Kuzey cepheye eklenmesinin düşünüldüğü son cemaat yerinin, Çelebi Sultan Mehmet'in ölümü üzerine yarım kaldığını öne süren yazarlar vardır. Caminin kuzej cephesindeki ana kapıdan girilince, 2.30 metre genişliği olan ve ki¬lise narteksi görünümlü koridorun iki tarafındaki merdivenlerden, o dönemlerde devlet işlerinin görüldüğü bölümler olduğu anlaşılan birinci kata çıkılır. Asıl ibadet alanının orta kubbe ile örtülü olan merkez mekânına alçak bir kapıdan girilir. Kubbenin çapı 13,00 metre, yerden yüksekliği ise 25,00 metredir. Prizmatik üçgenler (Badem) üzerine oturtulmuş merkez kubbenin kasnağında üçü açık, biri kör dört pencere bulunmaktadır. Kubbenin tepesinde ise Yeşil Cami'nin
Giriş Kapısı kizgen bir aydınlık feneri, bunun Yeşil Camii Planı tam altında, zeminde, yüksek kenarlı sekizgen bir havuz yer alır. Merkez mekanın duvarları koyu renk, kemerleri ise beyaz mermerden yapılmıştır. Merkez kubbeyi mihrap kubbesine bağlayan mermer kemer, Bursa kemeri biçiminde olup, yedi sıra istalaktitli bir yastığa basmakta, onun altında silmeli bir çerçeve ortasında beş sıra istalaktitli niş bulunmaktadır. Merkez mekanın gerisinde (kuzeyinde) iki müezzin mahfili, bunların üzerinde, ortada "hünkar mahfili"nin balkonu bulunmaktadır.Mihrap kubbesinin örttüğü güneydoğu mekanının zemini, merkez mekan zemininden 0,98 meırr yüksek olup, üç basamaklı bir merdivenle çıkılmaktadır. Burayı örten kubbe, 2,84 metre yüksekliğinde bir kasnağa oturtulmuştur. Yüksekliği 10,67, genişliği 6,00 metre olan mihrap,
çini sanatının en seçkin örnekleri ile bezenmiştir. Dıştan içe doğru hat sanatının sırasıyla "sülüs" ve "kufi" biçimlerinin kullanıldığı bir yar zı kuşağı ile on iki sıra istalaktitli bir silme, geometrik motifli b su, daire biçimli bir profil ve çiçekli iç pervaz gelmektedir. Mihrap kavsarasmın üstünde bir ayna, bunun üstünde de lale m lerinden oluşan bir taç vardır. Mihrabın sağ (batı) yanında, iki taraflı korkulukları bulunan dar bir merdivenle çıkılan, tepesi altıgen külahla örtülü ve özenli bir ahşap işçiliğinin ürünü "minber" yer almaktadır. Mihrap mekanının güneydoğu ve kuzeydoğusunda, kapıları merkez mekana açılan yaklaşık 6,50 metre boyutlarında, kare planlı iki oda yer almaktadır. Bunlarda sekizgen kasnağa oturan, 32 dilimli birer kubbe ile örtülüdür.Caminin kuzeybatı ve güneybatı köşelerinde, ana yapı üzerinden çıkan iki adet minaresi vardır. Bu minareler yapının i döneminden kalma olmayıp, 1855 depreminin ardından, 19-1 yıl sonlarına doğru yapılmıştır. Caminin asıl minareleri, İznik'teki Yeşil Cami minaresinde görüldüğü gibi, ağırlıklı olarak yeşil rengin hakim olduğu çinilerle süslenmiş bulunuyordu. Minarelerin külahları yakın zamana kadar başka biçimde iken, 20. yüzyılın başlarında günümüzdeki form verilmiştir. Tuğla işlemeli silindir gövdeleri, ana yapının kuzeybatı ve güneybatı köşelerine oturan kesik küre (küp) biçimli kaideler üzerinde yükselmektedir.
Bu küplerin hemen üstlerinde, şerefe altı süslemelerinden önce, bilezik biçiminde birer çıkıntı yer almaktadır. Şerefe altları istalaktitli, korkulukları mermerdendir. Minare külahları, dışa taşkın bir çemberin üzerinden iç bükey kavisle giderek incelerek yükselmekte, tepeye yakın yerde kademeli olarak geçilebir silindir oluşturmakta ve bunun üzerine de alem yerleştirilmiş bulunmaktadır.Beden duvarları düzgün kesme taş kullanılarak örülmüştür. Caminin kanatlarındaki odalar çok çeşitli amaçlar için kullanılmıştır. Hatta bu bölümlerde ocaklar ve dolaplar bulunmaktadır. Pencerelerin mermer çerçeveleri de çok güzel biçimde işlenmiştir ve bir çoğunda yazı bulunmaktadır. Kapı ve pencere kapaklarındaki ahşap işçiliği, devrin en güzel örneklerindendir. Yeşil Camii'nin karşısında bulunan ve Bursa'nın en değerli anıtsal yapılarından biri olan Yeşil Türbe bulunur. 1421 yılında Çelebi Sultan Mehmet tarafından yaptırılmıştır. Türbenin mimarı Hacı İvaz Paşa'dır. Türbenin büyük bölümü yeşil çinilerle kaplıdır. Türbe içinde Çelebi Mehmet'in sandukası yanında; oğulları Mustafa, Mahmut ve Yusuf ile kızları Selçuk Hatun, Sitti Hatun, Hafsa Hatun, Ayşe Hatun ve dadısı Daya Hatun'un çinili sandukaları bulunur. Caminin toplam cemaat kapasitesi 2000 kişi olup, vakit namazlarında 250, cuma namazlarında 1500 ve bayram namazlarında ise yaklaşık 2000 kişi ibadet etmektedir. Caminin kadrolu iki imam-hatip ve iki müezzin-kayyımı vardır.
6,00 x 7,00 metre boyutlarında iki oda daha bulunmaktadır. Yapıya kuzey cephesindeki büyük ve olağanüstü oyma süsle¬meleri bulunan ana kapıdan girilir. Kuzey cepheye eklenmesinin düşünüldüğü son cemaat yerinin, Çelebi Sultan Mehmet'in ölümü üzerine yarım kaldığını öne süren yazarlar vardır. Caminin kuzej cephesindeki ana kapıdan girilince, 2.30 metre genişliği olan ve ki¬lise narteksi görünümlü koridorun iki tarafındaki merdivenlerden, o dönemlerde devlet işlerinin görüldüğü bölümler olduğu anlaşılan birinci kata çıkılır. Asıl ibadet alanının orta kubbe ile örtülü olan merkez mekânına alçak bir kapıdan girilir. Kubbenin çapı 13,00 metre, yerden yüksekliği ise 25,00 metredir. Prizmatik üçgenler (Badem) üzerine oturtulmuş merkez kubbenin kasnağında üçü açık, biri kör dört pencere bulunmaktadır. Kubbenin tepesinde ise Yeşil Cami'nin
Giriş Kapısı kizgen bir aydınlık feneri, bunun Yeşil Camii Planı tam altında, zeminde, yüksek kenarlı sekizgen bir havuz yer alır. Merkez mekanın duvarları koyu renk, kemerleri ise beyaz mermerden yapılmıştır. Merkez kubbeyi mihrap kubbesine bağlayan mermer kemer, Bursa kemeri biçiminde olup, yedi sıra istalaktitli bir yastığa basmakta, onun altında silmeli bir çerçeve ortasında beş sıra istalaktitli niş bulunmaktadır. Merkez mekanın gerisinde (kuzeyinde) iki müezzin mahfili, bunların üzerinde, ortada "hünkar mahfili"nin balkonu bulunmaktadır.Mihrap kubbesinin örttüğü güneydoğu mekanının zemini, merkez mekan zemininden 0,98 meırr yüksek olup, üç basamaklı bir merdivenle çıkılmaktadır. Burayı örten kubbe, 2,84 metre yüksekliğinde bir kasnağa oturtulmuştur. Yüksekliği 10,67, genişliği 6,00 metre olan mihrap,
çini sanatının en seçkin örnekleri ile bezenmiştir. Dıştan içe doğru hat sanatının sırasıyla "sülüs" ve "kufi" biçimlerinin kullanıldığı bir yar zı kuşağı ile on iki sıra istalaktitli bir silme, geometrik motifli b su, daire biçimli bir profil ve çiçekli iç pervaz gelmektedir. Mihrap kavsarasmın üstünde bir ayna, bunun üstünde de lale m lerinden oluşan bir taç vardır. Mihrabın sağ (batı) yanında, iki taraflı korkulukları bulunan dar bir merdivenle çıkılan, tepesi altıgen külahla örtülü ve özenli bir ahşap işçiliğinin ürünü "minber" yer almaktadır. Mihrap mekanının güneydoğu ve kuzeydoğusunda, kapıları merkez mekana açılan yaklaşık 6,50 metre boyutlarında, kare planlı iki oda yer almaktadır. Bunlarda sekizgen kasnağa oturan, 32 dilimli birer kubbe ile örtülüdür.Caminin kuzeybatı ve güneybatı köşelerinde, ana yapı üzerinden çıkan iki adet minaresi vardır. Bu minareler yapının i döneminden kalma olmayıp, 1855 depreminin ardından, 19-1 yıl sonlarına doğru yapılmıştır. Caminin asıl minareleri, İznik'teki Yeşil Cami minaresinde görüldüğü gibi, ağırlıklı olarak yeşil rengin hakim olduğu çinilerle süslenmiş bulunuyordu. Minarelerin külahları yakın zamana kadar başka biçimde iken, 20. yüzyılın başlarında günümüzdeki form verilmiştir. Tuğla işlemeli silindir gövdeleri, ana yapının kuzeybatı ve güneybatı köşelerine oturan kesik küre (küp) biçimli kaideler üzerinde yükselmektedir.
Bu küplerin hemen üstlerinde, şerefe altı süslemelerinden önce, bilezik biçiminde birer çıkıntı yer almaktadır. Şerefe altları istalaktitli, korkulukları mermerdendir. Minare külahları, dışa taşkın bir çemberin üzerinden iç bükey kavisle giderek incelerek yükselmekte, tepeye yakın yerde kademeli olarak geçilebir silindir oluşturmakta ve bunun üzerine de alem yerleştirilmiş bulunmaktadır.Beden duvarları düzgün kesme taş kullanılarak örülmüştür. Caminin kanatlarındaki odalar çok çeşitli amaçlar için kullanılmıştır. Hatta bu bölümlerde ocaklar ve dolaplar bulunmaktadır. Pencerelerin mermer çerçeveleri de çok güzel biçimde işlenmiştir ve bir çoğunda yazı bulunmaktadır. Kapı ve pencere kapaklarındaki ahşap işçiliği, devrin en güzel örneklerindendir. Yeşil Camii'nin karşısında bulunan ve Bursa'nın en değerli anıtsal yapılarından biri olan Yeşil Türbe bulunur. 1421 yılında Çelebi Sultan Mehmet tarafından yaptırılmıştır. Türbenin mimarı Hacı İvaz Paşa'dır. Türbenin büyük bölümü yeşil çinilerle kaplıdır. Türbe içinde Çelebi Mehmet'in sandukası yanında; oğulları Mustafa, Mahmut ve Yusuf ile kızları Selçuk Hatun, Sitti Hatun, Hafsa Hatun, Ayşe Hatun ve dadısı Daya Hatun'un çinili sandukaları bulunur. Caminin toplam cemaat kapasitesi 2000 kişi olup, vakit namazlarında 250, cuma namazlarında 1500 ve bayram namazlarında ise yaklaşık 2000 kişi ibadet etmektedir. Caminin kadrolu iki imam-hatip ve iki müezzin-kayyımı vardır.
Yapılış Tarihi : 1390
Kapasite : 2000
Hakkında :
Yıldırım Semti'nde, bir tepecik üzerine kurulan cami, IV. Osmanlı Sultanı Yıldırım Bayezıt Han tarafından 1390'lı yıllarda yaptırılmıştır. Mülkiyeti Vakıflar Genel Müdürlü-ğü'ne aittir.
Yıldırım Camii, aynı isimle anılan külliyenin ortasında yer almaktadır. Yapım tarihi ve mimarı hakkında tam bir bilgi mevcut değildir. Taş işçiliği açısından çağının en güzel örneklerini yansıtmaktadır. Ön cephesinde yer alan son cemaat yerinin bulunduğu bölümdeki revaklarm ayak kısımları ve bunları birbirine bağlayan
Bursa kemerleri kurşuni bir renkte olup, mermeri andıran kesme taş ile yığma tarzında yapılmıştır. Son cemaat yeri beş gözden oluşmakta olup, üstü yine beş adet kubbe ile örtülmüştür. Kıble duvarı bütünüyle kesme taştan yapılmış ve süslemelerle bezenmiştir. Giriş eyvanının iki yanında, kubbeciklerle örtülü birer oda bulunmaktadır. Bu odalara açılan pencereleri geçince merkez mekana giriş kapısı ve hemen bunun arkasında da iki tarafta, üst kata çıkılan karşılıklı iki döner merdivene açılan dar kapılar gelir. Merkez mekan 12,00 x 12,00 metre boyutlarında kare planlı olup, 22,00 metre yüksekliğindeki kubbe ile örtülüdür. Kubbe, köşelerdeki tonozlarla geçilen sekizgen kasnağa oturtulmuştur. Kasnakta dört pencere olup, kıble tarafındaki kördür. Açık pencereler vitray işlemelidir. Yan eyvanların zemini, merkez mekanın zemininden
0,72 metre daha yüksektir. Bunlarda yine sivri kemerlerle merkez mekana bağlanmış tonozların oluşturduğu sekizgen köşeye oturan birer kubbe ile örtülmüştür. Merkez mekandan görkemli bir kemerle mihrap mekanına geçilir. Buranın zemini, merkez mekanının zemininden 0,72 metre daha yüksektir. 11,50 x 11,50 boyutlarındaki mihrap önü meyeşil rengin hakim olduğu çinilerle süslen¬miş bulunuyordu. Minarelerin külahları ya¬kın zamana kadar başka biçimde iken, 20. yüzyılm başlarında günümüzdeki haline getirilmiştir.Tuğla işlemeli silindir gövdeleri, ana yapının kuzeybatı ve güneybatı köşelerine oturan kesik küre (küp) biçimli kaideler üzerinde yükselmektedir. Bu küplerin hemen üstlerinde, şerefe altı süslemelerinden önce, bilezik biçiminde birer çıkıntı yer almaktadır. Şerefe altları istalaktitli, korkulukları mermerdendir. Minare külahları, dışa taşkın bir çemberin üzerinden iç bükey kavisle giderek incelerek yükselmekte, tepeye yakın yerde kademeli olarak geçilen bir silindir oluşturmakta ve bunun üzerine de alem yerleştirilmiş bulunmaktadır.
Beden duvarları düzgün kesme taş kullanılarak örülmüştür. Caminin kanatlarındaki odalar çok çeşitli amaçlar için kullanılmıştır. Hatta bu bölümlerde ocaklar ve dolaplar bulunmaktadır. Pencerelerin mermer çerçeveleri de çok güzel biçimde işlenmiştir ve bir çoğunda yazı bulunmaktadır. Kapı ve pencere kapaklarındaki ahşap işçiliği, devrin en güzel örneklerindendir. Yeşil Camii'nin karşısında bulunan ve Bursa'nın en değerli anıtsal yapılarından biri olan Yeşil Türbe bulunur. 1421 yılında Çelebi Sultan Mehmet tarafından yaptırılmıştır. Türbenin mimarı Hacı İvaz Paşa'dır. Türbenin büyük bölümü yeşil çinilerle kaplıdır. Türbe içinde Çelebi Mehmet'in sandukası yanında; oğulları Mustafa, Mahmut ve Yusuf ile kızları Selçuk Hatun, Sitti Hatun, Hafsa Hatun, Ayşe Hatun ve dadısı Daya Hatun'un çinili sandukaları bulunur. Caminin toplam cemaat kapasitesi 2000 kişi olup, vakit namazlarında 250, cuma namazlarında 1500 ve bayram namazlarında ise yaklaşık 2000 kişi ibadet etmektedir. Caminin kadrolu iki imam-hatip ve iki müezzin-kayyımı vardır.
Bursa kemerleri kurşuni bir renkte olup, mermeri andıran kesme taş ile yığma tarzında yapılmıştır. Son cemaat yeri beş gözden oluşmakta olup, üstü yine beş adet kubbe ile örtülmüştür. Kıble duvarı bütünüyle kesme taştan yapılmış ve süslemelerle bezenmiştir. Giriş eyvanının iki yanında, kubbeciklerle örtülü birer oda bulunmaktadır. Bu odalara açılan pencereleri geçince merkez mekana giriş kapısı ve hemen bunun arkasında da iki tarafta, üst kata çıkılan karşılıklı iki döner merdivene açılan dar kapılar gelir. Merkez mekan 12,00 x 12,00 metre boyutlarında kare planlı olup, 22,00 metre yüksekliğindeki kubbe ile örtülüdür. Kubbe, köşelerdeki tonozlarla geçilen sekizgen kasnağa oturtulmuştur. Kasnakta dört pencere olup, kıble tarafındaki kördür. Açık pencereler vitray işlemelidir. Yan eyvanların zemini, merkez mekanın zemininden
0,72 metre daha yüksektir. Bunlarda yine sivri kemerlerle merkez mekana bağlanmış tonozların oluşturduğu sekizgen köşeye oturan birer kubbe ile örtülmüştür. Merkez mekandan görkemli bir kemerle mihrap mekanına geçilir. Buranın zemini, merkez mekanının zemininden 0,72 metre daha yüksektir. 11,50 x 11,50 boyutlarındaki mihrap önü meyeşil rengin hakim olduğu çinilerle süslen¬miş bulunuyordu. Minarelerin külahları ya¬kın zamana kadar başka biçimde iken, 20. yüzyılm başlarında günümüzdeki haline getirilmiştir.Tuğla işlemeli silindir gövdeleri, ana yapının kuzeybatı ve güneybatı köşelerine oturan kesik küre (küp) biçimli kaideler üzerinde yükselmektedir. Bu küplerin hemen üstlerinde, şerefe altı süslemelerinden önce, bilezik biçiminde birer çıkıntı yer almaktadır. Şerefe altları istalaktitli, korkulukları mermerdendir. Minare külahları, dışa taşkın bir çemberin üzerinden iç bükey kavisle giderek incelerek yükselmekte, tepeye yakın yerde kademeli olarak geçilen bir silindir oluşturmakta ve bunun üzerine de alem yerleştirilmiş bulunmaktadır.
Beden duvarları düzgün kesme taş kullanılarak örülmüştür. Caminin kanatlarındaki odalar çok çeşitli amaçlar için kullanılmıştır. Hatta bu bölümlerde ocaklar ve dolaplar bulunmaktadır. Pencerelerin mermer çerçeveleri de çok güzel biçimde işlenmiştir ve bir çoğunda yazı bulunmaktadır. Kapı ve pencere kapaklarındaki ahşap işçiliği, devrin en güzel örneklerindendir. Yeşil Camii'nin karşısında bulunan ve Bursa'nın en değerli anıtsal yapılarından biri olan Yeşil Türbe bulunur. 1421 yılında Çelebi Sultan Mehmet tarafından yaptırılmıştır. Türbenin mimarı Hacı İvaz Paşa'dır. Türbenin büyük bölümü yeşil çinilerle kaplıdır. Türbe içinde Çelebi Mehmet'in sandukası yanında; oğulları Mustafa, Mahmut ve Yusuf ile kızları Selçuk Hatun, Sitti Hatun, Hafsa Hatun, Ayşe Hatun ve dadısı Daya Hatun'un çinili sandukaları bulunur. Caminin toplam cemaat kapasitesi 2000 kişi olup, vakit namazlarında 250, cuma namazlarında 1500 ve bayram namazlarında ise yaklaşık 2000 kişi ibadet etmektedir. Caminin kadrolu iki imam-hatip ve iki müezzin-kayyımı vardır.
YILDIRIM İLÇESİ
Yıldırım ilçesi Bursa’nın merkezinde 18.06.1987 gün ve 3391 sayılı yasayla kurulan bir ilçedir.Konumu itibariyle Uludağ’ın eteklerinde kurulmuş,doğusunda Kestel ve Gürsu ilçeleri,kuzeyinde ve batısında Osmangazi ilçesi vardır.Yüzölçümü 399 km 2 olup denizden yüksekliği 155 metredir.
İlçede 66 mahalle ve 2 köy (Hamamlıkızık, Cumalıkızık) bulunmaktadır. 2007 nüfus sayımına göre ilçenin nüfusu 570.000 dir. Bursa nüfusunun %30 unuYıldırım ilçesi barındırmaktadır.
Yıldırım ilçesi ismini Osmanlı Padişahı Yıldırım Bayezid’den almaktadır.Çok sayıda tarihi eseri barındıran ilçede en önemli eserlerden Yıldırım camii,Yıldırım medresesi,Yıldırım türbesi,Yeşil Camii,Yeşil Türbe,Emir Sultan camii,Emir Sultan Türbesi bulunmaktadır.
Yıldırım ilçe Müftülüğümüz 1988 yılından 2003 yılına kadar Yıldırım mahallesi itfaiye karşısında kiralık iki katlı bir binada hizmet vermiş ,2003yılında da Şükraniye mahallesi
A.Taner Kışlalı meydanındaki Müftülüğe tahsis edilen arsa üzerinde tamamen halkımızın yardımlarıyla inşaatına başlanılmış ve 2004 yılında hizmete açılmıştır. İlçe Müftülüğümüze 171 kadrolu cami ve 37 Kuran Kursu bağlı olarak hizmet vermektedir.Müftülüğümüzün toplam personel sayısı 310 dir. Yıldırım, Bursa'nın merkezinde Osmangazi, Nilüfer, Mudanya, Gemlik, Kestel, Gürsu ile birlikte Bursa (merkez)'de bulunan bir ilçedir. Uludağ'ın eteklerine kurulmuş Yıldırım ilçesinin doğusunda Kestel ve Gürsu, kuzeyinde Osmangazi ilçesine bağlı Demirtaş Bucağı, batısında Osmangazi ilçesi vardır. Yüzölçümü 399 kilometrekaredir. Denizden yüksekliği 150-155 metredir. İlçenin güneyinde Uludağ yükselir, kuzeyi düzdür. İlçenin ortasından Bursa-Ankara otoyolu geçer. İlçede ılıman Marmara iklimi görülür. Ortalma sıcaklık 14.4 derecedir; ortalama nem oranı %58'dir. En çok yağmur kış aylarında ve mart-nisan aylarında düşer, en az yağış haziran ayında alır. Ortalama 8-10 gün kar yağar. Kar kalınlığı 25–35 cm'dir. İlçenin Uludağ'ın eteklerindeki yüksek kesimlerine daha çok kar yağar ve yerde daha uzun süre kalır. İlçede en çok lodos ve poyraz rüzgarları görülür.
İlçede 66 mahalle ve 2 köy (Cumalıkızık, Hamamlıkızık) bulunmaktadır. İlçe, idari olarak 1987'de kurulmuştur. Nüfus ve alan bakımından Türkiye'nin pek çok ilinden büyüktür. 2009 sayımına göre nüfusu 602.505'dir. Bursa (merkez) nüfusunun %30'u Yıldırım ilçesinde yaşar. Buğday, arpa, yulaf ilçede en çok üretilen ürünlerdir. Fasulye ve bakla ile domates, biber gibi sebzeler; şeker pancarı, susam, ayçiçeği gibi endüstriyel bitkiler; dut, ceviz, şeftali, kiraz, ayva, kestane gibi meyveler de yetiştirilmektedir. İlçede sanayi gelişmiştir ancak büyük sanayi kuruluşları yoktur. Duaçınarı Mahallesi’nde dokuma sanayi gelişmiştir. Havlu, kumaş, astar, perde üretimi yaygındır. Ayrıca karoser yapımı, otomobil parçaları ve makine parçaları üretimi yapılır. Mobilya sanayi de ileridir. Ayrıca Hacivat Mahallesi'nde sandıkçılar sitesi kurulu olup sitenin içinde çelik sanayi, tekstil ve makine sanayi fabrikaları da bulunmaktadır. İlçede küçükbaş hayvancılık, özellikle Uludağ eteklerinde büyükbaş hayvancılık yapılır. Tavukçuluk, avcılık gelişmiştir.
Adını Osmanlı padişahı Yıldırım Bayezid'tan alan ilçede, Osmanlı döneminden kalma çok sayıda tarihi yapı bulunur. En önemlileri Yıldırım Camii, Yıldırım Hamamı (Yeşil Hamam), Yıldırım Medresesi, Yıldırım Darüşşifası, Yıldırım Türbesi, Yeşil Camii, Yeşil Türbe, Emir Sultan Camii, Emir Sultan Türbesi, Emir Sultan Çeşmesi, Berkenet, Zehra Hanım Çeşmesi, Devlet Hatun Türbesi, Darüssaade Ağası Çeşmesi, Ümmügülsüm Çeşmesi, Hünkar Çeşmesi, Beşir Ağa Çeşmesi, Sitti Hatun Mesciti, Türk-İslam Eserleri Müzesi, Cumalıkızık Köyü Camisi, Irgandı Köprüsü, Setbaşı Köprüsü, Boyacıoğlukulluğu Köprüsü, Namazgah semtindeki Namazgâh, Mahfel, Kozaklık Han, Namazgah Camii, Bursa Şehir Kütüphanesi, Teleferik ve bunun gibi yapıtlardır. İlçenin nüfusu 2009 nüfus sayımına 802.505'dir. İlçe dışardan yoğun göç almaktadır. İlçede nüfus olarak çoğunluk Artvin, Posof, Ardahan ve Karslılar yoğun olarak yaşamaktadırlar. Ayrıca yurtdışından Gümülcine, Kırcaali illerinden bir çok Türk de Yıldırım'a yerleşmiştir.
A.Taner Kışlalı meydanındaki Müftülüğe tahsis edilen arsa üzerinde tamamen halkımızın yardımlarıyla inşaatına başlanılmış ve 2004 yılında hizmete açılmıştır. İlçe Müftülüğümüze 171 kadrolu cami ve 37 Kuran Kursu bağlı olarak hizmet vermektedir.Müftülüğümüzün toplam personel sayısı 310 dir. Yıldırım, Bursa'nın merkezinde Osmangazi, Nilüfer, Mudanya, Gemlik, Kestel, Gürsu ile birlikte Bursa (merkez)'de bulunan bir ilçedir. Uludağ'ın eteklerine kurulmuş Yıldırım ilçesinin doğusunda Kestel ve Gürsu, kuzeyinde Osmangazi ilçesine bağlı Demirtaş Bucağı, batısında Osmangazi ilçesi vardır. Yüzölçümü 399 kilometrekaredir. Denizden yüksekliği 150-155 metredir. İlçenin güneyinde Uludağ yükselir, kuzeyi düzdür. İlçenin ortasından Bursa-Ankara otoyolu geçer. İlçede ılıman Marmara iklimi görülür. Ortalma sıcaklık 14.4 derecedir; ortalama nem oranı %58'dir. En çok yağmur kış aylarında ve mart-nisan aylarında düşer, en az yağış haziran ayında alır. Ortalama 8-10 gün kar yağar. Kar kalınlığı 25–35 cm'dir. İlçenin Uludağ'ın eteklerindeki yüksek kesimlerine daha çok kar yağar ve yerde daha uzun süre kalır. İlçede en çok lodos ve poyraz rüzgarları görülür.
İlçede 66 mahalle ve 2 köy (Cumalıkızık, Hamamlıkızık) bulunmaktadır. İlçe, idari olarak 1987'de kurulmuştur. Nüfus ve alan bakımından Türkiye'nin pek çok ilinden büyüktür. 2009 sayımına göre nüfusu 602.505'dir. Bursa (merkez) nüfusunun %30'u Yıldırım ilçesinde yaşar. Buğday, arpa, yulaf ilçede en çok üretilen ürünlerdir. Fasulye ve bakla ile domates, biber gibi sebzeler; şeker pancarı, susam, ayçiçeği gibi endüstriyel bitkiler; dut, ceviz, şeftali, kiraz, ayva, kestane gibi meyveler de yetiştirilmektedir. İlçede sanayi gelişmiştir ancak büyük sanayi kuruluşları yoktur. Duaçınarı Mahallesi’nde dokuma sanayi gelişmiştir. Havlu, kumaş, astar, perde üretimi yaygındır. Ayrıca karoser yapımı, otomobil parçaları ve makine parçaları üretimi yapılır. Mobilya sanayi de ileridir. Ayrıca Hacivat Mahallesi'nde sandıkçılar sitesi kurulu olup sitenin içinde çelik sanayi, tekstil ve makine sanayi fabrikaları da bulunmaktadır. İlçede küçükbaş hayvancılık, özellikle Uludağ eteklerinde büyükbaş hayvancılık yapılır. Tavukçuluk, avcılık gelişmiştir.
Adını Osmanlı padişahı Yıldırım Bayezid'tan alan ilçede, Osmanlı döneminden kalma çok sayıda tarihi yapı bulunur. En önemlileri Yıldırım Camii, Yıldırım Hamamı (Yeşil Hamam), Yıldırım Medresesi, Yıldırım Darüşşifası, Yıldırım Türbesi, Yeşil Camii, Yeşil Türbe, Emir Sultan Camii, Emir Sultan Türbesi, Emir Sultan Çeşmesi, Berkenet, Zehra Hanım Çeşmesi, Devlet Hatun Türbesi, Darüssaade Ağası Çeşmesi, Ümmügülsüm Çeşmesi, Hünkar Çeşmesi, Beşir Ağa Çeşmesi, Sitti Hatun Mesciti, Türk-İslam Eserleri Müzesi, Cumalıkızık Köyü Camisi, Irgandı Köprüsü, Setbaşı Köprüsü, Boyacıoğlukulluğu Köprüsü, Namazgah semtindeki Namazgâh, Mahfel, Kozaklık Han, Namazgah Camii, Bursa Şehir Kütüphanesi, Teleferik ve bunun gibi yapıtlardır. İlçenin nüfusu 2009 nüfus sayımına 802.505'dir. İlçe dışardan yoğun göç almaktadır. İlçede nüfus olarak çoğunluk Artvin, Posof, Ardahan ve Karslılar yoğun olarak yaşamaktadırlar. Ayrıca yurtdışından Gümülcine, Kırcaali illerinden bir çok Türk de Yıldırım'a yerleşmiştir.
Uludağ´ın eteklerine kurulmuş Yıldırım ilçesinin doğusunda Kestel ve Gürsu, kuzeyinde Osmangazi ilçesine bağlı Demirtaş Bucağı, batısında Osmangazi ilçesi vardır. Yüzölçümü 399 kilometrekaredir. Denizden yüksekliği 150-155 metredir. İlçenin güneyinde Uludağ yükselir,kuzeyi düzdür. İlçenin ortasından Bursa-Ankara otoyolu geçer.Yıldırım ilçesi, Bursa´nın Osmangazi ve Nilüfer ilçeleri ile birlikte Bursa Büyükşehir Belediyesi´ni oluşturur.İlçede 66 mahalle ve 1 köy (Cumalıkızık) bulunmaktadır. İlçe, idari olarak 1987´de kurulmuştur. Nüfus ve alan bakımından Türkiye´nin pek çok ilinden büyüktür.2007 sayımına gören üfusu 575.450’dir.
Tarım: Buğday, arpa, yulaf ilçede en çok üretilen ürünlerdir. Fasulye ve bakla ile domates,biber gibi sebzeler; şekerpancarı, susam, ayçiçeği gibi endüstriyel bitkiler; dut, ceviz, şeftali,kiraz, ayva, kestane gibi meyveler de yetiştirilmektedir.Sanayi: İlçede sanayi gelişmiştir ancak büyük sanayi kuruluşları yoktur. Duaçınarı Mahallesi’nde dokuma sanayi gelişmiştir. Havlu, kumaş,astar, perde üretimi yaygındır. Ayrıca karasör yapımı, otomobil parçaları ve makine parçaları üretimi yapılır. Mobilya sanayi de ileridir.Hayvancılık: İlçede küçükbaş hayvancılık,özellikle Uludağ eteklerinde büyükbaş hayvancılık yapılır. Tavukçuluk, avcılık gelişmiştir.Eğitim ve Sağlık: İlçede Eğitim mahallesinde Uludağ Üniversitesi´ne bağlı Eğitim Fakültesi;bir polis okulu, öğrenci yurtları ve pek çok okul bulunur. Numune Hastanesi, pek çok sağlık ocağı, özel sağlık kuruluşu ve 2 huzurevi Yıldırım ilçesinde yer alır.Tarihi Yapılar: Adını Osmanlı padişahı Yıldırım Bayezid´den alan ilçede, Osmanlı devrinden kalma çok sayıda tarihi yapı bulunur. Cami,medrese, imaret, hamam, türbe, çeşme, şadırvan ve darüşşifadan oluşan Yıldırım Külliyesi,Yeşil Camii, Yeşil Türbe, Yeşil Medrese ve imaret ile hamamdan oluşan Yeşil Külliyesi ile Emir Sultan Külliyesi ilçenin en önemli tarihi yapılarıdır. Zehra Hanım Çeşmesi, Devlet Hatun Türbesi, Darüssaade Ağası Çeşmesi, Ümmügülsüm Çeşmesi, Hünkar Çeşmesi, Beşir Ağa Çeşmesi, Sitti Hatun Mescidi, Türk-İslam Eserleri Müzesi, Hünkar Köşkü, Tofaş Anadolu Arabaları Müzesi, tarihi Cumalıkızık Köyü Camisi,Irgandı Köprüsü, Setbaşı Köprüsü, Boyacı oğlukulluğu Köprüsü, tarihi Askeri Işıklar Lisesi,tarihi İpekcilik Okulu gibi tarihi eser ve mekânlara sahip olan ilçe; tarihi yapıların küçük maketlerinin yer aldığı Miniatürk Parkı ile Uludağ ile ulaşımın sağlandığı Teleferik’in kalkış istasyonuna ev sahipliği yapmaktadır.
Tarım: Buğday, arpa, yulaf ilçede en çok üretilen ürünlerdir. Fasulye ve bakla ile domates,biber gibi sebzeler; şekerpancarı, susam, ayçiçeği gibi endüstriyel bitkiler; dut, ceviz, şeftali,kiraz, ayva, kestane gibi meyveler de yetiştirilmektedir.Sanayi: İlçede sanayi gelişmiştir ancak büyük sanayi kuruluşları yoktur. Duaçınarı Mahallesi’nde dokuma sanayi gelişmiştir. Havlu, kumaş,astar, perde üretimi yaygındır. Ayrıca karasör yapımı, otomobil parçaları ve makine parçaları üretimi yapılır. Mobilya sanayi de ileridir.Hayvancılık: İlçede küçükbaş hayvancılık,özellikle Uludağ eteklerinde büyükbaş hayvancılık yapılır. Tavukçuluk, avcılık gelişmiştir.Eğitim ve Sağlık: İlçede Eğitim mahallesinde Uludağ Üniversitesi´ne bağlı Eğitim Fakültesi;bir polis okulu, öğrenci yurtları ve pek çok okul bulunur. Numune Hastanesi, pek çok sağlık ocağı, özel sağlık kuruluşu ve 2 huzurevi Yıldırım ilçesinde yer alır.Tarihi Yapılar: Adını Osmanlı padişahı Yıldırım Bayezid´den alan ilçede, Osmanlı devrinden kalma çok sayıda tarihi yapı bulunur. Cami,medrese, imaret, hamam, türbe, çeşme, şadırvan ve darüşşifadan oluşan Yıldırım Külliyesi,Yeşil Camii, Yeşil Türbe, Yeşil Medrese ve imaret ile hamamdan oluşan Yeşil Külliyesi ile Emir Sultan Külliyesi ilçenin en önemli tarihi yapılarıdır. Zehra Hanım Çeşmesi, Devlet Hatun Türbesi, Darüssaade Ağası Çeşmesi, Ümmügülsüm Çeşmesi, Hünkar Çeşmesi, Beşir Ağa Çeşmesi, Sitti Hatun Mescidi, Türk-İslam Eserleri Müzesi, Hünkar Köşkü, Tofaş Anadolu Arabaları Müzesi, tarihi Cumalıkızık Köyü Camisi,Irgandı Köprüsü, Setbaşı Köprüsü, Boyacı oğlukulluğu Köprüsü, tarihi Askeri Işıklar Lisesi,tarihi İpekcilik Okulu gibi tarihi eser ve mekânlara sahip olan ilçe; tarihi yapıların küçük maketlerinin yer aldığı Miniatürk Parkı ile Uludağ ile ulaşımın sağlandığı Teleferik’in kalkış istasyonuna ev sahipliği yapmaktadır.